Fellowship Series #0: Introduction

หลังจากที่มีการปรับโครงสร้าง และไปเข้าร่วมกลุ่มสามัคคีธรรมกลุ่มใหม่ + ได้รับผิดชอบดูแลงานพัฒนาของโซน
ก็เลยคิดถึงกลุ่มสามัคคีธรรมที่เคยทำกับเพื่อนๆเมื่อหลายปีก่อน ซึ่ง ณ เวลานั้น เป็นพรกับคนได้มากกว่า 20 ชีวิต จนถึงทุกวันนี้

ผมเชื่อว่า สิ่งสำคัญ คือ เรื่องรากฐาน ความคิด ความเข้าใจ ไม่มีใครโง่เกินไปกว่าจะเรียนรู้ได้ (และไม่มีใครฉลาดกว่าคนอื่นโดยสมบูรณ์ด้วย... พระเจ้าแล้วนั่น) ผมเชื่อว่าเรื่องสำคัญที่สุด ที่เราควรเรียนรู้เสมอ คือ เรื่องชีวิตของเราเอง
สิ่งสำคัญมากกว่าเราทำอะไร คือเราเป็นอะไร และเราเป็นในสิ่งที่เราคิดครับ

กลุ่มสามัคคีธรรมย่อย มุมหนึ่ง คือภาพสะท้อนในการดำเนินชีวิตของเรา ซึ่งมีผลอย่างมหาศาลทั้งในปัจจุบันวันนี้ และวันหน้า
ยิ่งแต่ละคนแข็งแรง กลุ่มก็แข็งแรง ครอบครัวของเราแต่ละคนก็แข็งแรง ชุมชนก็แข็งแรง คริสตจักรท้องถิ่นก็แข็งแรง คริสตจักรสากลก็แข็งแรง อาณาจักรของพระเจ้าก็แข็งแรง หากถึงวันนั้น สวรรค์เป็นอย่างไร ก็คงเป็นอย่างนั้นในแผ่นดินโลก

ตั้งใจอยากจะเห็นวันหนึ่ง กลุ่มแคร์ เป็นกลุ่มที่ทุกคนอยากมาให้อะไรสักอย่าง อย่างน้อยกับใครสักคน เป็นที่ๆคนคิดถึง และเขาอยากมา ใครก็อยากมา ใครก็อยากชวนเพื่อนมา มาแล้วได้รับกำลัง ได้รับอะไรๆกลับไป โดยไม่ต้องพยายามมองหา อยากให้เป็นอย่างนั้น... เป็นที่ๆอุดมไปด้วยการอวยพรของพระเจ้า

ระยะเวลาสองเดือนในการสอน สัปดาห์ละสองครั้งที่วางแผนไว้ ในการปูรากฐานความคิดของชีวิตคริสเตียนพื้นฐาน เพื่อที่ครั้งสุดท้าย จะสอนวิธีการทำแคร์ คงไม่มากไม่น้อยเกินไป แล้วช่วง เม.ย.-พ.ค. จะให้ทุกคนเริ่มลงมือทำกันจริงจังแล้วครับ ขอให้ทุกคนเรียนรู้ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้นะครับ ไม่มีใครรู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น แต่พระคัมภีร์บอกเราว่า มือของเจ้าจับกระทำงานใด จงกระทำด้วยเต็มกำลังของเจ้า, จงเร่งทำงานในเวลากลางวัน เวลามืดกำลังจะมา และจงทำทุกอย่างด้วยความรัก ใช่ครับ เพราะไม่เพียงความรักจะผูกพันให้ทุกอย่างไปสู่ความสมบูรณ์ แต่ความรัก... ใหญ่ที่สุดครับ

ขอพระเจ้าอวยพรครับ

ป.ล. มีคนถามว่ากำลังทำอะไรอยู่ ก็เลยเขียน คำนำนี้ขึ้นมา จะได้รู้ว่า ผมมีเป้าหมายอะไร ผมก็ย้ำเสมอๆนะว่า ผมกำลังสอน "การทำแคร์"