เมื่อ2-3 สัปดาห์ก่อน ระหว่างรอบนมัสการ พระเจ้าให้เห็นภาพของก้อนดินก้อนหนึ่ง จากก้อนเล็กๆเท่าลูกฟุตบอล แล้วใหญ่โตขึ้นเรื่อยๆ วันนั้น พระเจ้าเร้าใจอย่างรุนแรงมาก ให้เราเผยพระวจนะกับจิตใจของคน... น่าเสียดายจำไม่ค่อยได้แล้ว
ก้อนดินนั้นเหมือนกับจิตใจของคน เดิมอ่อนนุ่ม แต่เจอเศษขยะเจอลมแดด ก็ใหญ่ขึ้นและเริ่มแข็งขึ้น แม้รดน้ำแห่งพระพรลงไปก็กระเซ็นไม่ซึม อยากเปลี่ยนก็เปลี่ยนไม่ได้ มันแข็งเกิน แต่...
ส่วนลึกภายในตรงกลางของหินแข็งนี้ ยังมีพระเจ้าอยู่ ต้องให้พระเจ้าเปลี่ยนจากภายในออกมาสู่ภายนอก เพื่อที่จากหินทั้งก้อนจะเปลี่ยนเป็นดินทั้งก้อนให้พระเจ้าปั้นแต่งใช้การได้ต่อไป
วันนั้น เป็นวันแรกเลยมั้ง ที่พระเจ้าให้ความเข้าใจว่า ให้เผยพระวจนะด้วยสิทธิอำนาจของพระเจ้า คล้ายกับตอนที่เอเสเคียลเรียกกระดูกแห้งให้มีชีวิต แค่ครั้งนี้เป็นการเรียกให้จิตใจคนมีเสรีภาพ รับการปลดเปลื้องจากพันธนาการ
ตอนแรกก็สั่นๆกลัวๆเหมือนกัน แต่พระเจ้าก็บอกเราว่า เผยไปให้เขาได้ยิน นั่นเป็นส่วนของผม ส่วนของการรับไว้เป็นส่วนของผู้ฟัง แล้วพระเจ้าจะทำส่วนของพระองค์ คือ พระองค์จะช่วยกู้ จะเปลี่ยนจิตใจให้ใหม่
ขอบคุณพระเจ้า
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น