วันจันทร์ที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2552

the voice...

เมื่อวันพุธที่แล้ว กลางสัปดาห์ นมัสการในแคร์ พระเจ้าให้เห็นเป็นภาพของเมืองคริสเตียนสองเมือง ที่ประสบภาวะแห้งแล้งทั้งคู่ ทั้งสองเมืองอธิษฐานต่อพระเจ้า พระเจ้าบอกให้ทั้งสองเมืองสร้างฝาย เพื่อเมื่อพระองค์ทรงประทานฝน จะได้มีที่เก็บกักน้ำไว้เพียงพอ

ทั้งสองเมืองไม่รู้จักฝาย จึงถามพระเจ้า พระองค์ก็ทรงอธิบายรูปร่าง ขนาด วิธีการ อย่างละเอียด เมืองหนึ่งเข้าใจแล้วสร้างตามที่พระเจ้าบอก ส่วนอีกเมืองหนึ่งมองว่าฝายเล็กไป เขาคิดว่า หากสร้างใหญ่ขึ้น จะสามารถเก็บน้ำได้มากขึ้น จะสามารถใช้ประโยชน์ได้นานขึ้น รวมทั้งเป็นพรกับคนได้มากขึ้น

ทั้งสองเมืองต่างสร้างฝาย เมื่อเมืองแรกซึ่งสร้างตามที่พระเจ้าบอกสร้างฝายเสร็จ ก็พอดีฝนตก ทั้งสองเมืองต่างชุ่มฉ่ำด้วยน้ำฝนจากฟากฟ้า แต่...

อนิจจา เมืองที่คิดจะสร้างให้ใหญ่กว่าที่พระเจ้าบอก ยังสร้างไม่เสร็จ เขาไม่สามารถเก็บน้ำฝนไว้ได้เลย

เสียงพระเจ้าในใจถามว่า ใครคือผู้ที่พระเจ้าทรงโปรดปราน มิใช่เขาผู้นั้นที่วางใจในพระเจ้ามิใช่หรือ ผู้ที่แสวงหาหน้าของเรา ผู้ที่ทูลขอจากเรา ผู้ที่เชื่อฟังและกระทำตามเสียงของเรามิใช่หรือ เหล่าผู้วางใจในพระเจ้า ผู้เลือกตามใจองค์พระผู้เป็นเจ้า คนเหล่านี้คือผู้ที่เราโปรดปราน เขาจะไม่ขาดแคลนสิ่งดีใดๆจากมือของเราเลย

----------------------------------------------
ระหว่างปลายสัปดาห์

เสียงของพระเจ้ามาถึงอีกว่า "อย่ากระวนกระวายใจว่าจะเอาอะไรกินหรือเอาอะไรดื่ม"
นึกแว้ปขึ้นมาได้ว่า ช่วงนี้ เราวางแผนเรื่องการเงินยิบมาก โดยเฉพาะการหาของกินราคาประหยัด จริงๆก็ดีนะ แต่มันมากไป จนล้ำเส้นกลายเป็นการขาดความวางใจพระเจ้าเสียแล้ว ก็กลับใจใหม่ ไม่เอากระเพาะตัวเองเป็นพระเจ้า จะได้เอาความคิดไปทุ่มเทได้อีกหลายเรื่อง

----------------------------------------------
เมื่อวานวันอาทิตย์

พระเจ้าก็สัมผัสใจ เรื่องการพักสงบไว้วางใจในพระเจ้า อีกครั้ง
เสียงของพระเจ้ามาถึงจิตใจว่า "Things in needs or things in wants"
สิ่งที่จำเป็นกับชีวิตของเรา พระเจ้าผู้ทรงจัดสรร พระองค์ได้จัดเตรียมไว้ให้เราแล้ว พระองค์ทรงใส่ใจดูแลเรา แม้แต่ผมของเรา พระองค์ก็ทรงนับไว้แล้วทุกเส้น ไว้วางใจพระเจ้าในสิ่งจำเป็นของชีวิต
แต่สำหรับสิ่งที่เรามีความปรารถนาต้องการ ให้เรา ขอ จากพระเจ้า พระองค์ผู้ทรงเปี่ยมความเมตตาอาจจะประทานจากคลังของพระองค์ให้เรา

รวมทั้งคำเผยพระวจนะในรอบ เรื่อง การถูกปลูกไว้ริมน้ำ เพื่อเป็นพระนิเวศน์ของพระเจ้า ท่ามกลางข่าวลือแห่งสงคราม เราเองจะเติบโตและเกิดผลตามฤดูกาล หรือ เรื่องของภาพเด็กน้อยในเปล เหล่านี้ล้วนย้ำเตือนจิตใจให้เกิดความไว้วางใจพระเจ้ามากขึ้นเต็มเปี่ยมจริงๆ

นั่งมองแผนชีวิต สิ่งที่ตัวเองเขียนไว้ ไม่รู้จริงๆว่าจะทำได้ตามนั้นหรือเปล่า แต่ก็ตั้งใจ และมั่นใจว่าเหล่านี้ล้วนเริ่มต้นจากพระเจ้า ทำให้มีความเชื่อว่า พระองค์จะทรงทำให้สำเร็จด้วย

ไม่ทันข้ามคืน มีการปรับโครงสร้าง หนึ่งในสิ่งที่ผมนึกไม่ออกว่าจะเกิดขึ้นได้อย่างไร สำเร็จไปแล้วหนึ่งสิ่ง พระเจ้าให้ผมดูแลคน 2 คน

----------------------------------------------
สดๆร้อนๆ คงเมื่อเช้า ตื่นมานั่งอธิษฐานกับพระเจ้าจริงจัง จริงๆก็เริ่มจริงจังขึ้นมากตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว พระเจ้าบอกว่า "โฟกัสให้ถูกจุด" โฟกัสเบลอ มองเห็นพระเจ้าไม่ชัด ความไว้วางใจพระเจ้าจะน้อย
ที่สำคัญ เช้านี้เห็นเลยว่าพระเจ้าจัดเตรียม ผมเจอแล้ว ร้านข้าวรสชาติดี ทำใหม่ๆ ไม่เก็บค้างคืน อยู่บนเส้นทางการเดินทาง กินพออิ่มและราคาไม่เกินยี่สิบบาท ขอบคุณพระเจ้า เพียงต้องตื่นเช้าขึ้นเท่านั้นเอง แต่ไม่มีปัญหา สองอาทิตย์ที่ผ่านมา ชีวิตเริ่มกลับสู่ภาวะปกติมากขึ้น เริ่มตื่นเช้าขึ้นได้สบายๆ อาบน้ำ เฝ้าเดี่ยว กินข้าวเช้า โอว เป็นอีกช่วงชีวิตหนึ่งที่ดีนะเนี่ย ^^

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น