อาหาร...เป็นพิษ

เด็กน้อยคนหนึ่งใช้ส้อมจิ้มอาหารเข้าปาก เขากินและกลืนลงท้องด้วยความเอร็ดอร่อย เด็กคนนั้นไม่ทันได้สังเกตุเห็นสิ่งซึ่งข้าพเจ้าเห็น นั่นคือ ปลายของส้อมนั้นหักไปซี่หนึ่ง พระเจ้าให้ความเข้าใจแก่ข้าพเจ้าว่า มันหักคาอยู่ในอาหารชิ้นนั้น เด็กน้อยคนนั้นไม่รู้ว่าตัวเองได้เผลอกินสิ่งแปลกปลอมเข้าสู่ร่างกายของเขาพร้อมอาหารเสียแล้ว

หลังจากนั้น เด็กคนนั้นก็ไม่สบาย หนักมากจนเกือบจะตาย...

ข้าพเจ้าได้รับความเข้าใจ ดังนี้ว่า

ส้อม เป็นอุปกรณ์ในการนำพาอาหารเข้าสู่ร่างกาย เพื่อบำรุงเลี้ยงชีวิตให้เจริญเติบโต ชีวิตมิอาจเติบโตได้หากปราศจากอาหาร ส้อมถูกสร้างเพื่อใช้เป็นอุปกรณ์ มิใช่เพื่อเป็นอาหาร ส้อมมีคุณประโยชน์ เป็นอุปกรณ์ที่ดี แต่ก็มิใช่อาหาร ไม่มีประโยชน์ต่อชีวิตโดยตรง หนำซ้ำจะยังนำมาซึ่งพิษภัยอีกด้วย หากกินเข้าไป

หากเรามิได้สังเกต มิได้พินิจพิเคราะห์ เราอาจเข้าใจว่าความเจ็บป่วยนั้นเกิดจากอาหารเป็นพิษ แต่ความจริง อาจมีมากกว่าสิ่งที่ตามองเห็น พิษร้ายที่เป็นผลเสียทำลายร่างกาย อาจเกิดจากอุปกรณ์ที่เห็นว่าเป็นคุณ แต่ถูกเผลอไผลกินเข้าไปเสมือนเป็นอาหาร

หากครั้งนี้รอดตาย แล้วยังมีครั้งหน้าให้ท้องเสียไม่สบาย ลองนึกตรึกตรองพิจารณาให้ดี ว่าสาเหตุที่แท้จริงของความเจ็บป่วยคืออะไรกันแน่ เพราะเผลอกินสิ่งที่ไม่ควรกิน เพราะหลงเข้าใจผิดกินสิ่งที่กินไม่ได้ว่ากินได้ หรือจะสรุปง่ายๆตื้นๆเหมือนเดิมว่าเป็นเพราะอาหาร...เป็นพิษ