วันพฤหัสบดีที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2551

คืนคริสต์มาสแคล์รอลล์

เออ เป็นคืนที่เซ็งมากมายหลายอย่าง ขอบคุณพระเจ้า ที่ในเสี้ยวเวลาที่เล็กน้อย ทรงพลิกผันหนุนใจให้ผมไม่ต้องนั่งแท็กซี่กลับเอง ขอบคุณพระเจ้าที่ได้คุยกัน ขอบคุณครับ

วันอังคารที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2551

หนังสือเพลง

เย็นนี้มีภารกิจหลายอย่าง หนึ่งในนั้นคือต้องจัดการเรื่องเพลงที่จะใช้ร้องพรุ่งนี้ (รู้ไหม พรุ่งนี้ วันอะไร)
ผมอยากได้ ดีๆอ่ะ พระเจ้า อยากให้เขาเก็บไว้นานๆ ไม่อยากต้องให้มาทำกันทุกปีเลย

โทรไปหาเพื่อนคนนึง กะจะขอฟรี แต่ก็ของซื้อของขาย ก็เลยได้ราคาพิเศษสุดๆ ที่สำคัญจากเดิมต้องไปเอาเอง เพื่อนใจดีเอามาส่งให้ แหม ขอบคุณพระเจ้านะครับ ทรงทราบว่าเวลาผมน้อย ทีมงานก็ไม่มี ทรงจัดให้ซะงั้น เรียบร้อยขอบคุณพระเจ้า วู้วววว

ปล. พระพรเป็นเรื่องสดใหม่ กรุณาเขียนทุกวัน อ่านทุกวัน ไม่ใช่ว่าจะบูดเหมือนมานา แต่มันจะลืมนะ...เจ้านาย ^^

วันพุธที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2551

อยากพักอ่ะ

เมื่อวานยังคงป่วยต่อเนื่องมาไม่หายซักที ดูจากอาการ ท่าทางจะเป็นผลจากแรงเสียดทานฝ่ายวิญญาณซะแล้ว ช่วงนี้เลยต้องยิ่งอธิษฐานพึ่งพาพระเจ้า ใกล้ชิดพระองค์เยอะๆ
เมื่อวานนี้แต่แรก มีประชุมทีมสื่อตอนสองทุ่ม ต่อด้วยชั้นสร้างตอนสี่ทุ่ม เลิกเที่ยงคืน เกรงว่าจะไข้กลับเหมือนคืนวันเสาร์อีก ก็บอกพระเจ้าว่าถ้าเลื่อนได้ ขอเลื่อนชั้นสร้างไปก่อนเถอะ ประชุมนี่ ยังพอทำงานผ่านเมลได้ ไม่อยากกลับดึก อยากพักผ่อนให้พอ จริงๆไม่อยากเดินทางด้วยซ้ำ ทีแรกกะว่าจะรวบใช้วิธีแจ้งให้ทราบไปเลย แต่ก็กลับใจใหม่ ก็ตัดสินใจว่า จะขออนุญาตตามจริง ถ้าสุดท้ายต้องไปก็ต้องไป
ติดต่อทางเลขาไป ลุ้นอยู่นาน ขอบคุณพระเจ้า ชั้นสร้างเลื่อนอีกแล้ว ไปอยู่วันพฤหัส แล้วก็ไม่ดึกมากนัก น่าจะพอไหวอยู่

นี่แหล่ะน้า ใจผ่าน สถานการณ์ก็เปลี่ยน

วันจันทร์ที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2551

ไม่ไปทำงานได้ไหม

วันนี้ป่วยอีกแล้ว เมื่อเช้าปวดหัวมากๆ อธ.กับพระเจ้าว่า ขอไม่ไปทำงานได้ไหม แต่ก็รู้ว่างานมันเร่งนะ
ก็ตัดสินใจลุกจะไปอาบน้ำ
เห็นโทรศัพท์มีสายไม่ได้รับ
หน.งานโทรมาบอกว่า วันจันทร์ มีเซลล์เข้าออฟฟิซเยอะ ทำงานอยู่ที่บ้านละกัน

โอว... ขอบคุณพระเจ้าครับ